Home»Tuinen/Gardens»Tuinen in België»De tuin van Herman en Karine Buttiens in Winksele»Tuinbezoek 5 augustus 2014

Als je voor het huis van Herman en Karine Buttiens-Willems staat in de Vilvoordsebaan 34 te Winksele doet niets je vermoeden dat er achter het huis een juweel van een tuin ligt. De prachtige tuin kreeg de naam 'Buiten'. Die naam is niet zo voor de hand liggend maar past perfect bij de levensstijl van deze bevlogen tuiniers. Hun tuin en het graag 'buiten' zijn, zijn immers intens met hun dagelijks leven verweven. De tuin is 36 are groot en bestaat uit heel wat tuinkamers en een heuse wijngaard. Herman is een begenadigd amateur-wijnmaker en dat mocht ik aan den lijve ondervinden; de zelfgemaakte champagne smaakte overheerlijk.
Pronkstuk in de tuin is een meer dan 100 jaar oude Hoeilaartse serre die door Herman op meesterlijke wijze in zijn oorspronkelijke staat hersteld werd. Je betreedt de tuin langs de oprit naast het huis. Links van de oprit ligt een lange streep gazon. Een border op kleur neemt grote en kleine happen uit het gazon, wat resulteert in een mooi golvende lijn. Achter het huis bouwde Herman een mooi overdekt terras. De muren en pilaren zijn in mooie beige natuursteen. Dit geeft het terras een zuiders cachet en doet me dan ook onmiddellijk aan de Provence denken. Tegen de muren rond een binnenkoer, die gelegen is tussen de garage en het overdekt terras, groeien weelderige klimplanten zoals een vuurrode Campsis.
Een waterpartij, omgeven met potten waar o.a. Agapanthussen in staan, versterken het zuiders gevoel nog. Achter de gebogen groenblijvende Prunus lucitanica-haag die de eerste tuinkamer langs de oprit scheidt van een tweede grotere tuinkamer die aansluit op de serre, ligt een cirkelvormig gazon helemaal omgeven door een border op kleur. Een smalle doorgang in deze border geeft toegang tot een terras met uitnodigende ligstoelen bij de kristalheldere vijver die alweer omzoomd is door een mooi assortiment vaste planten en speciale heesters. Hoge Quercus hispanica 'Waasland Select' in leivorm staan in een boog rond het terras en accentueren zo nog eens de ronde vorm.
Hydrangea's vind je in elke border. Het zijn duidelijk Herman en Karine's lievelingsplanten. Vanop het terras kun je zó de prachtige serre binnenwandelen waar blinkende paarse druiven en gezonde tomaten je toelachen. Over een houten bruggetje kun je over de vijver en het aansluitend gazon naar het dolomieten tuinpad lopen dat van de garage tot helemaal achterin de tuin loopt. Dit kronkelende tuinpad en een doorgang in de beukenhaag die het pad dwarst, belet dat je helemaal tot achter in de tuin kan kijken en maakt dat je na elke bocht opnieuw voor een verrassing komt te staan. Links en rechts van het pad overal verrukkelijke borders op kleur en zorgvuldig gekozen heesters en bomen. Het assortiment verraadt dat je hier met kenners te doen hebt. Een hoge Acer campestre-haag onttrekt de serre aan het oog en dient als achtergrond voor de borders en voor een verhoogd terrasje met een rustiek tafeltje met bijpassende tuinstoelen. Een border met combinaties van grassen, dahlia's, echinacea's, fuchsia's en phloxen in paarse en paarsroze kleuren, schitterend in de zachte gloed van de late avondzon, doen mijn fotografenhart sneller slaan. Goed verborgen achter de serre en een paar hagen ligt een schuur waarin alle gerief dat een tuinier nodig heeft voorradig is. Wat verderop langs het pad ligt, verborgen tussen taxushagen, de buxustuin. Die is opgebouwd in een mooi symmetrisch patroon van hagen en paadjes die in het midden samenkomen in een cirkel waarin een Schneewitchen-roos op stam nog eens perfect het middelpunt aangeeft. Uitgekiende beplanting in de vakken tussen de haagjes. Op strategische plaatsen potten met paarse Phormiums die in brand lijken te staan nu zo opgelicht worden door de avondzon. Nog wat verderop ..., het lijkt niet op te houden, voert een breed graspad met een sublieme randbeplanting van siergrassen en asters naar het kippenhok en de wijngaard. Het originele kippenhok in okerkleur steelt hier de show tussen de lange rijen druivelaars. Bij de aanblik van de met rijpe druiven overladen wijnranken komt het water me in de mond. De plantenhonger van Karine en Herman is niet te stillen. Herman vertelt me dat hij nog grote toekomstplannen heeft voor zijn tuin. Twee derde van de wijngaard moet binnenkort verdwijnen en plaats maken voor een klein arboretum. Dit moet toch een drastische beslissing geweest zijn. Aanvankelijk dacht ik nog dat hij die uitspraak deed omdat hij misschien teveel van zijn voortreffelijke wijn gedronken had maar al gauw ondervond ik dat het hem menens was. Van wijnbouwer naar dendroloog; het is een hele stap maar voor begeesterde tuiniers als Karine en Herman een nieuwe uitdaging. Na nog een tijdje nagenoten te hebben op het leuke terras bij een heerlijk glaasje wijn en delicieuse hapjes, neem ik met een geheugenkaart vol mooie foto's van een heerlijke tuin, afscheid van twee warme, gastvrije mensen die bezeten zijn van hun tuin en alles wat met planten te maken heeft. Met een behaaglijk gevoel rijd ik naar huis; ik heb immers weer een verborgen pareltje ontdekt!