Thank you for your patience while we retrieve your images.
Visitors 50
Modified 24-Mar-24
Created 5-Oct-16
34 photos

De herfst is meer nog dan de lente mijn favoriete seizoen. Het harde felle zomerlicht dat voor teveel contrasten zorgt tussen licht en schaduw heeft langzaam plaats geruimd voor het zachte tere herfstlicht dat voor een magische sfeer zorgt in de herfsttuin. Lang uitgerekte slingers ochtendmist hangen ’s morgens weer over de velden en ik kan weer dauwtrappen op mijn gazon. Behoedzaam baant de zon zich een weg door de ijle nevel die de bloemen en planten in mijn achtertuin omfloerst. Als de dauwdruppels verdampen onder haar warme zonnestralen lijkt het alsof iemand achter de haag een pijp staat te roken als lange kronkelende slierten smoor hun weg naar boven zoeken.

Ik heb het altijd spijtig gevonden dat de meeste tuineigenaars eind september hun poorten sluiten en me zo beletten om foto’s te maken van de betoverende schoonheid van een langzaamaan wegkwijnende tuin. Ik kan heel goed begrijpen dat men na een lang en druk tuinseizoen aan rust toe is maar argumenten als ‘er zijn teveel gaten in de borders’ of ‘al die verwelkte planten maken het te rommelig’ houden voor mij geen steek. Streven we in deze maatschappij allemaal niet teveel naar perfectie? Is er dan ook iets mis met een doorleefd en rimpelig gezicht als het mijne en dat van mijn generatiegenoten of moeten we met zijn allen aan de botox? Neen toch!

Dus trok ik vorige week zonder helende botoxspuiten maar met mijn fototoestel in aanslag naar de herfsttuin van Griet S’heeren en zocht er niet naar gaten in haar borders maar naar de verrukkelijke schoonheid die een tuin in de herfst nog heeft te bieden. Gelukkig stond het mooie houten tuinpoortje op een kier en kon ik ongemerkt naar binnen glippen. Griet heeft me al dikwijls verteld dat ik altijd welkom ben in haar tuin om foto’s te maken, dus voel ik me bij het betreden van haar heiligdom helemaal niet zo zenuwachtig als de inbreker die met klamme zweethanden een deurslot forceert.
Al snel sta ik oog in oog met de indrukwekkende lange border waar ‘hot colours’ de show stelen. Wat een kleurenpracht! De dahlia’s, asters en kniphofia’s staan er nog volop te pronken alsof ze verwachten dat er aan de zomer geen eind komt. Onlangs verklapte Griet zich als ze me vertelde dat die hevige kleuren een weerspiegeling zijn van wie ze nu is…. hevig en wild. Eerst maak ik wat foto’s van de borders met de groothoek maar al snel grijp ik naar mijn favoriete telelens om de mooiste combinaties en details uit de borders te pikken. Ik stel hierbij scherp op één bepaalde bloem of plant in het geheel waardoor scherpte en onscherpte voor een romantische sfeer in de foto zorgen. De warme herfstkleuren van de verwelkende bloemen en bladeren zijn een lust voor het oog. De koele kleuren van de blauwe asters combineren geweldig met de contouren van de graspluimen in tegenlicht.


Ondertussen heeft het voortdurend geklik van de sluiter van mijn fototoestel me verraden en duikt de vormgeefster van al dit moois, met de snoeischaar in de hand, tussen de weelderige planten op. Enthousiast begint ze verwelkte bloemen en stengels af te knippen en omgevallen planten op te binden. Streven naar perfectie….. Ik vertel Griet dat juist dat imperfecte, onvolmaakte me intrigeert en deel uitmaakt van een volmaakte herfstborder.

Een wandeling door zo’n herfsttuin roept heel verschillende gevoelens bij me op. Er is vooreerst het gevoel van weemoed, een beetje treuren omdat het tuinjaar weeral bijna voorbij is … het wonderlijke gevoel van eindigheid en vergankelijkheid. Toch nemen gevoelens van blijheid en dankbaarheid voor de schoonheid van het vergankelijke en de wetenschap dat de cyclus van de opeenvolgende seizoenen nooit stopt, de bovenhand.

Als ik naar de achterkant van de tuin loop, stel ik vast dat de kleuren hier veel zachter en koeler zijn. Misschien wel de voorbode van een nieuwe stijl en een nieuwe, meer rustige Griet die net als haar sublieme najaarsborders misschien langzamerhand ook ten prooi zal vallen aan de schoonheid van de vergankelijkheid.
Griet tovert met kleuren en vormen van bloemen en planten. Ik heb even haar toverstokje geleend om enkele schilderijen te maken van de mooiste plekjes in haar verlokkelijke tuin.


VOOR DE MOOISTE WEERGAVE MET MUZIEK, KLIK RECHTSBOVEN OP SLIDESHOW!

Categories & Keywords
Category:
Subcategory:
Subcategory Detail:
Keywords: