Lees hieronder wat Eddy Van Reusel schrijft over zijn tuin: Het Schoorshof is gelegen in Tessenderlo aan de rand van het bosrijke domein de Merode en het toeristische natuurgebied Gerhagen, een 600 ha groot wandel- en fietsgebied. Onze tuin is een strakke Engels geïnspireerde tuin van 13 are die omsloten wordt door een hoge beukenhaag die wat bescherming biedt aan de planten in de winter. Toen ik 25 jaar geleden met de aanleg van de tuin begon, verliep dit niet zonder slag of stoot. Ik moest immers de arme zandgrond omtoveren tot een voedzame tuingrond. Hiervoor liet ik, recht van de suikerfabriek, 60 ton bietengrond aanrukken en voegde er daarna nog eens 20 m³ siertuincompost aan toe. Enkele duizenden vaste planten en tientallen bomen kregen een plaats in deze verrijkte zandgrond. De eerste jaren lag de tuin er prachtig bij. De bietengrond en de compost deden hun werk maar toch raakte de zandgrond al snel uitgeput. Waar ik aanvankelijk werkte met borders op kleur, begon ik daarna te experimenten met plantengroepen waarbij ik vooral streefde naar mooie combinaties van planten die bij mekaar pasten qua kleur, bloemvorm en hoogte. Na 12 jaar besloot ik de bomen die te groot geworden waren te rooien. Een nieuw tuinplan zat toen al ergens in mijn hoofd. De paden werden recht gemaakt en beklinkerd. Een koivijver en een rechthoekig gazon werden ingeplant. Vooral die laatste zorgde ervoor dat de tuin veel meer rust uitstraalt. De nieuwe borders werden aangelegd met vaste planten die ik voornamelijk in de Hessenhof, de Kleine Oase en bij kwekerij Spruyt haalde. Ik selecteer mijn planten zorgvuldig en kijk vooral naar de vorm van de bloemen. Ik plant immers bijna nooit dezelfde bloemvormen naast elkaar en wissel aarbloemigen als Agastache, Persicaria, margrietbloemigen als Echinacea, anemoon en aster en bolbloemigen als dahlia, Monarda en allium met mekaar af. Ik verplant elk jaar twee derde van de planten in mijn borders om nog betere en mooiere plantencombinaties te bekomen en nieuwe planten een plaats te geven. Een tuin is immers nooit af en is altijd voor verbetering vatbaar. Vorig jaar heb ik voor het eerst de planten in mijn borders in het najaar (september) gescheurd en herplant. Dit heeft zijn voordelen. Je fouten liggen dan nog vers in het geheugen, de grond is nog warm en het zware werk dat erg belastend is voor mijn slechte rug wordt hierdoor een beetje over de seizoenen gespreid. Het herbeplanten van mijn borders is een heel karwei. Als ik de vaste planten gerooid heb, breng ik een compostlaag van 15 cm aan, voeg wat Maërl-kalk en basaltmeel toe voor de stevigheid van de bloemen en werk dat allemaal met de riek door de goed losgemaakte tuingrond. Daarna wordt de grond aangetrapt en gelijkgemaakt en de vaste planten opnieuw in groepen geplant die volgend jaar hopelijk weer schitterende combinaties opleveren. In het voorjaar krijgen de halfwinterharde planten als Salvia greggii en dahlia’s ook een plaats in de border en worden de Monarda’s en Achillea’s gescheurd en herplant. Daarna beperkt het werk zich tot het wieden van de borders. In de zomermaanden als de borders dichtgegroeid zijn, heeft het onkruid nog weinig kans en worden de uitgebloeide bloemen van Salvia, Nepeta en Echinacea regelmatig verwijderd om herbloei te bevorderen. Na de eerste bloei worden de borders bijgemest en wordt er wat Maërl-kalk toegevoegd. Ook dit bevordert de herbloei. Zo bloeien Salvia ‘Ostfriesland’, Astrantia ‘Roma’ en astilbes 3 tot 4 maal per jaar. In mei knip ik vaste planten zoals phlox, Veronicastrum, Monarda en Nepeta terug. Dit bevordert de stevigheid van de planten en krijgen ze meer bloemen omdat er meer vertakkingen ontstaan. Ik hou ervan om bezoekers tijdens de opentuindagen advies en goede tips te geven. Af en toe zelf ook een goede tip krijgen, is ook leuk. Men is immers nooit te oud om te leren en te experimenteren. Het is opvallend dat het vooral vrouwen zijn die zich met de creatie van vasteplantenborders bezig houden. Info over het Schoorshof: www.schoorshof.be
