Visitors 70
Modified 21-Jan-24
Created 21-Sep-18
284 photos
Op maandag 17 september 2018 kreeg ik de kans om met een paar VVPV-vrienden nogmaals een bezoek te brengen aan het Berghemhoaf van Chris Wijlaars en Herman Schattevoet in Sevenum bij Venlo. Mijn vorige bezoek dateerde al van augustus 2015 en ik keek ernaar uit om te zien hoe de tuin de voorbije drie jaar geëvolueerd zou zijn. Ik ben op Facebook bevriend met Chris en daar had ik al wel gemerkt dat dahlia’s ondertussen een nog grotere plaats in zijn plantenhart maar ook in zijn tuin veroverd hebben. Ik bezocht de tuin al in 2014 toen die nog geen naam had en nog niet zo bekend was. Ondertussen kreeg de tuin een naam, stapten er al heel wat bezoekers uit binnen- en buitenland door de tuinpoort van Berghemhoaf en kregen Chris en Herman al heel wat fotografen en groenjournalisten over de tuinvloer wat resulteerde in prachtige reportages in o.a. Landgevoel en de Tuin in vier seizoenen.
Chris is niet alleen een verwoed verzamelaar van vaste planten en dahlia’s maar hij collectioneert ook foto’s van zijn tuin. Hij moet ook daar ondertussen al een indrukwekkend archief van hebben.
Chris verwelkomt ons hartelijk aan de tuinpoort en ik meen een glimlach op zijn gezicht te ontwaren als hij merkt dat ik mijn fototas bij me heb. Plots voel ik me zenuwachtig worden. Ik hoop dat hij van mij als amateur niet verwacht dat ik even mooie foto’s maak als de beroepsfotografen die voor de tuintijdschriften fotograferen. De omstandigheden zitten me alvast niet mee. Het zachte ochtendlicht heeft ondertussen spijtig genoeg al plaats geruimd voor harder middaglicht dat voor weinig flatterende overbelichte vlekken op de bloemen zorgt. Toch heeft die felle septemberzon ook haar charmes want in tegenlicht zorgt ze voor een indrukwekkend spektakel als ze een zilveren randje legt over de aren van de grassen en de frêle stengeltjes van de asters. Als pa Wijlaars, die de planten water geeft, af en toe ook een fikse waterstraal over de grassen zwiept, hangen er al snel ook kralen van kristallen druppeltjes te fonkelen aan de grashalmen. Wondermooi!
Wat is dit toch een fotogenieke tuin!! Langs de smalle paadjes, wadend door de weelderige plantenjungle ontdek ik achter elke bocht weer mooie bloemenschilderijen die mijn telelens gulzig naar binnen schrokt. Af en toe moet ik me eens bukken als ik onder een van de lange stengels van de Sanguisorba door wandel of als de bloemen van de Polygonum orientale in mijn nek kriebelen of me willen kussen over ‘the garden gate’. 350 soorten dahlia’s zorgen voor een ongeëvenaard kleurenspektakel. Een mix van bonte kleuren maar toch een harmonieus geheel. Elke dahlia heeft een label met de naam erop. De vele gele labels verstoren een beetje mijn beeld. Ik probeer ze zoveel mogelijk uit beeld te houden. De prachtige bloemen van de dahlia’s brengen mij in vervoering. Ook met hun namen proberen ze me te verleiden. Mooie meisjesnamen als Mary Eveline, Sheila en Jessica maar ook van die zwoele als Seduction, Painted Madame, Platinum Blonde, Evening Breeze of Kaproz Pizzazz. Wie beweerde er ook weer dat een verzameltuin niet mooi kan zijn? Ik word alvast blij van dit op het eerste zicht ongeordend maar o zo hemels mooi kleurenpalet van bloemen en grassen.
Net als de Schepper gooiden Chris en Herman gewoon hun planten door mekaar. Geen uitgekiende borders op kleur die alleen door noeste arbeid en met veel geduld kunnen in stand gehouden worden. Hier laat men de natuur zijn gang gaan en het oogt geweldig! Spijtig dat ik niet in de buurt woon want ik zou er gegarandeerd elke dag eens langslopen. Wat moet het hier mooi zijn op een mistige herfstochtend als er zilveren spinnenwebben tussen de planten hangen of als een rozerode ondergaande zon de achterliggende horizon kleurt.
Chris is bescheiden. Hij zegt dat hij een jongen is met een beperking. Daar merk ik niets van. Hij heeft een innemende persoonlijkheid en een ongelooflijke plantenkennis. Hij kent alle namen van de dahlia’s uit het hoofd. Een mooie mens met een mooie tuin.
Waarom kiezen we nu onze buxussen ten prooi vallen aan de buxusmot allemaal niet voor zo’n verzameltuin? Geen insecticiden meer… alles voor de bloempjes en de bijtjes… bijna het hele jaar door bloemen.
De mooiste weergave van de foto's krijg je als je rechtsboven op je scherm op SLIDEHOW klikt. Veel kijkgenot!
Category:
Subcategory:
Subcategory Detail:
Keywords:
